Beran

Saet çarê şeveqê:

Ji xew rabû û çû midbexê di nîvê midbexa xwe de beranekî gurandî dît.

Saet pêncê şeveqê:

Ji nav cihê xwe rabû çû midbexê liqayî beranê gurandî hat.

Saet şeşê şeveqê:

Derî lêxist. Go; “ew kî ye?”, go; “Ez im”. Çû derî vekir, yekî por qijolî keniya û go; “Ka beran?”. Go; “Bise, va tînim.” Çû midbexê, li beran geriya lê nêdît û hat go; “Xuya nake”.

Saet dwanzdehê nîvro:

Derî lêxist. Go; “ew kî ye?”, go; “Ez im”. Çû derî vekir, ewê por qijolî keniya û go; “Ka beran?”. Go; “Bise, lê dimêyzênim û têm.” Çû midbexê, li beran mêyzand û hat go; “Xuya nake”.

Saet heştê êvarî:

Ji midbexê rahişt sêvekê û li ser beran rûnişt.

Saet nehê êvarî:

Ji midbexê rahişt kêrekê û li ser beran rûnişt.

Saet yekê şevê:

Derî lêxist. Go; “ew kî ye?” gotin; “Em in”. Çû derî vekir, ewê por qijolî û çendek din lê mêyzandin û pirsîn; “Ka beran?” Go; “Bisekinin”. Çû midbexê û rahişt kêra li ser beran û hat, go; “Va ye.”

Saet duyê şevê:

Di nava xwînê de bû.

Saet sêyê şevê:

Xwe tazî kir û ket nav cihê xwe.

Saet çarê şeveqê:

Ji xew rabû û çû midbexê di nîvê midbexa xwe de beranekî mirî dît.

Elî A.